In de NEN-EN-3 +A1:2007 is vastgelegd dat de  kleur van een blustoestel rood dient te zijn (ral 3000)

Op alle blustoestellen die goedgekeurd zijn voor Nederland staat op het etiket een ellips met daarin het rijkstypekeur. Onder rijkstypekeur zoeken kunt u kijken of het een geldig Rijkstype is.

1. In de binnenste ellips wordt het rangnummer vermeld, met een cijferhoogte van 6 mm.

2. In de buitenste ellips worden de volgende zaken vermeld, met een letter- en cijferhoogte  van 3 mm:

– bovenin: het derde en vierde cijfer van het jaar en de maand van afgifte van bewijs van typekeuring in twee cijfers.

– links de \”B”\ van \ “Besluit draagbare blustoestellen”\

– rechts het jaartal van het Besluit draagbare blustoestellen;

– onderin de letters \”BZ”\ van \”Binnenlandse Zaken”\

Voor kantoren of vergelijkbare situaties worden in het algemeen schuimblussers gebruikt. Deze brandblussers hebben een hoog blusvermogen op vaste stoffen (A klasse) en zijn redelijk veilig te gebruiken bij elektronica, zoals computers kopieermachines en faxen. Na een blusactie kan het schuim eenvoudig worden opgeruimd met water. Poederblussers worden normaal gesproken toegepast als het brandgevaar hoog is of in ruimtes waar het poeder geen nadelig effect op heeft. Bijvoorbeeld buiten bij benzinestations. De koolzuursneeuwblusser (CO2 blusser) is een speciale brandblusser die wordt geadviseerd in hoogwaardige technische ruimtes bijvoorbeeld serverruimtes. Voor specifieke brandrisico’s zoals bijvoorbeeld vet en olie branden zijn brandblustoestellen met brandklasse F ontwikkeld. Voor meteelbranden is de D-blusser ontwikkeld.

Het milieukeur op blustoestellen betekent dat deze aanmerkelijk minder milieubelastend zijn dan soortgelijke andere blustoestellen. Er worden eisen gesteld aan het gebruik van stoffen die gevaarlijk zijn voor de gezondheid en het milieu. Zo mogen in het blusmiddel geen stoffen toegepast worden die volgens de Europese regels geclassificeerd zijn als (zeer) toxisch, schadelijk, bijtend, corrosief of sensibiliserend. Daarnaast worden eisen gesteld aan de functionele kwaliteit en de productinformatie. Indien het blustoestel voldoet aan de eisen mag het keurmerk worden aangebracht op het blustoestel.

Regelmatig dient er controle van en onderhoud aan kleine blusmiddelen plaats te vinden. Goed onderhoud van blustoestellen is werk voor professionals. Zij moeten de producten die ze moeten controleren en onderhouden door en door kennen, op de hoogte zijn van hun werking, en weten welke controle- onderhoudsaspecten van vitaal belang zijn voor een goede werking. Het onderhoud moeten gebeuren conform de instructie zoals vastgelegd in de NEN 2559. Hierin is bepaald dat onderhoud aan kleine blusmiddelen jaarlijks plaats moet vinden. In 2010 heeft het kabinet besloten in het kader van lastenverlichting voor het bedrijfsleven de eis voor het onderhoud aan kleine blusmiddelen te wijzigen en te bepalen op minimaal 1x per 2 jaar. Vaker mag dus wel maar hoeft niet. Diverse andere wetten (Besluit Gevaarlijke stoffen, Milieuwetgeving, etc.) eisen een jaarlijkse controle. Voor de onderhoudsbedrijven geldt dat zij zich aan alle wetten moeten houden en dus per klant moeten kijken, beoordelen en afspreken met welke frequentie er onderhoud gepleegd moet gaan worden. Een belangrijk aspect hierbij is dat bij veel objecten, waar het onderhoud gepleegd moet gaan worden, ook slanghaspels aanwezig zijn en die moeten jaarlijks onderhouden worden.

In het Besluit Draagbare Blustoestellen 1997 is bepaald dat blustoestellen een rijkstypekeur moeten hebben voordat het op de Nederlandse markt mag worden gemaakt, gebruikt of ingevoerd. Een rijkstypekeurnummer wordt voor 5 jaar afgegeven en dient daarna vernieuwd te worden. Verder is bepaald dat het rijkstypekeur geldig blijft zolang de leverancier of producent originele onderdelen kan leveren. Inclusief de in het typekeur gespecificeerde blusstof. Dit betekent dat de reeds in de handel aanwezige apparaten onderhouden kunnen worden. De importeur mag na 5 jaar geen apparaten meer invoeren onder het oude, verlopen nummer.

De bluscapaciteit van een blustoestel is afhankelijk van de kwaliteit van het toestel, alsmede de hoeveelheid en soort blusmiddel. De bluscapaciteit wordt in een getal (rating) aangegeven en staat op het toestel vermeld. Deze rating wordt bepaald door het blustoestel te onderwerpen aan zogenaamde genormeerde branden. Het toestel wordt goedgekeurd indien de hiervoor vereiste rating wordt gehaald. Op het bedieningsetiket ook wel transfer, kunt u de behaalde rating terugvinden.

In het Moyne Roberts assortiment hebben wij poeder, (sproei)schuim, koolzuursneeuwblusser ook wel CO2 blusser genoemd en vet.
Het type hangt af van het brandgevaar en de aanwezige elektronica.

Voor scholen, kantoren, winkels of vergelijkbare situaties worden over het algemeen schuimblussers toegepast. Deze brandblussers hebben een hoog blusvermogen op vaste stoffen (A klasse) en zijn veilig te gebruiken bij elektronica, zoals computers, kopieermachines en faxen. Na een blusactie kan het schuim eenvoudig worden opgeruimd met water.
Geschikt voor brandklasse: A en B.

De poederblusser wordt normaal gesproken toegepast als het brandgevaar zeer hoog is of in ruimtes waar het poeder geen direct nadelig effect op de omgeving heeft. Denk hierbij aan benzinestations.
Geschikt voor brandklasse: A, B en C.

De CO2-blusser is een speciale brandblusser die wordt geadviseerd in hoogwaardige technische ruimtes met elektrische apparatuur en vloeistoffen.

De vetblusser wordt toegepast in elke professionele keuken met frituurpannen.
Geschikt voor brandklasse: A en F.

Speciale brandblussers
Moyne heeft ook speciale brandblussers voor specifieke situaties zoals de automatische blusser en de metaalblusser. De automatische blusser wordt over het algemeen toegepast in onbemande ruimtes waar een verhoogd risico is op brandgevaar. De metaalblusser wordt veelal toegepast in de metaalindustrie en in laboratoria. Geschikt voor brandklasse: D.

NEN-EN 2 verdeelt de verschillende typen banden in vijf brandklassen A, B, C, D en F afhankelijk van het type brandbare stof.

Het gebouw wordt ingedeeld in projecteringszones. Deze zones komen vaak overeen met de brandcompartimentering van een gebouw en worden bepaald op basis van het brandrisico en de gebruikersfunctie. De oppervlakte van een dergelijk zone en de inhoud van de blusser bepaalt mede het aantal brandblussers dat minimaal aanwezig moet zijn.

Een CO2 brandblusser wordt niet toegepast voor de basisbeveiliging van gebouwen, maar wordt aanbevolen voor de aanvullende beveiliging van bijvoorbeeld gevoelige apparatuur of kleine klasse-B-brandrisico’s.

20 jaar